Πως ο Χρήστος έχασε τα μελίσσια του στην Θεσσαλία

Στην Θεσσαλία έγινε μια τεράστια καταστροφή και θα ακούσουμε σίγουρα πολλές θλιβερές ιστορίες.

Μια από αυτή είναι και του Χρήστου Τσαντήλα από τα Τρίκαλα.

Ο Χρήστος είναι μελισσοκόμος από την ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων πολύ καλό παιδί εξωστρεφής άνθρωπος που του αρέσει να βοηθάει και πάντα μοιράζεται τα δεδομένα της μελισσοκομικής του ζυγαριάς με τους αναγνώστες μας.

Τι κάνουμε για να προστατέψουμε τα μελίσσια μας σε περίπτωση που πλημμυρίσουν

Φίλες και φίλοι ο melissocosmos όπως ξέρετε πληγώθηκε πάρα πολύ σοβαρά, και δεν μπορεί να καλύψει όπως θα έπρεπε το μεγάλο πρόβλημα με τον πνιγμό τόσων πολλών χιλιάδων μελισσιών.

Το Blog έπεσε ο κόσμος δεν έχει που να στείλει τον πόνο του τον καημό του κτλ.

Να ξέρετε ότι η καταστροφή είναι τεράστια, τόσο μεγάλη όσο δεν μπορεί κανείς αυτή την στιγμή να την εκτιμήσει σωστά.

Φτιάξτε μόνοι σας βανίλια για τα μελίσσια σας | Συνταγή για ερασιτέχνες

Η σημερινή ανάρτηση απευθύνεται κυρίως σε ερασιτέχνες μελισσοκόμους με λίγα μελίσσια.

Γιατί αυτοί που έχουν πολλά μελίσσια δεν γίνεται να φτιάξουν τροφή σε κατσαρόλες.

Επίσης πρέπει να πω ότι είναι σχεδόν ασύμφορο να κάτσει κάποιος να κάνει μόνος του στερεές τροφές, καθώς συχνά το κόστος ξεπερνά τις έτοιμες μελισσοτροφές.

Πως να προετοιμάσουμε τα μελίσσια για την μεγάλη μελιτοέκκριση του πεύκου

Ότι χρειάζεται να ξέρουμε για τον εργάτη του πεύκου και πως να προετοιμάσουμε τα μελίσσια για μεγάλη μελιτοέκκριση

Όσοι έχετε επισκεφτεί πευκοδάση σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας θα  έχετε παρατηρήσει πεύκα με Βαμβακίαση, δέντρα δηλαδή που στους κορμούς και τα ψηλότερα κλαδιά τους έχουν ένα είδος βαμβακιού συχνά σε μεγάλο βαθμό μάλιστα.

Αυτό είναι σημάδι που σημαίνει ότι αυτά τα δέντρα είναι εμβολιασμένα με τον εργάτη του πεύκου που η επίσημη ονομασία του είναι Marchalina hellenica.

Φωτιά και μελίσσια: Πρόληψη και συμβουλές

Γράφει το https://www.e-ktinotrofia.gr/

Μία από τις μεγαλύτερες φωτιές των τελευταίων ετών στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί η πυρκαγιά που ξέσπασε στον Έβρο, με αυτή να μαίνεται για 10η συνεχόμενη μέρα. Οι δασικές φωτιές έχουν καταστρέψει τους βιοτόπους παραγωγής των μελισσών ολοσχερώς. 

Καμένα μελίσσια κλαίει ο μελισσοκόμος

Μας απέκλεισαν από την δουλειά μας.

Βαφτίσανε την μελισσοκομία την είπαν κάπνισμα των μελισσών και από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο δεν μπορούμε να κάνουμε αυτο το δήθεν κάπνισμα των μελισσιών ούτε να τα προσεγγίσουμε να δούμε αν ζούνε.

Αυτός ο άνθρωπος στο παρακάτω βίντεο, έχασε την περιουσία του έχασε το βιός του και κλαίει όχι για τα λεφτά αλλά για τις μέλισσες του που κάηκαν.

Σπαράζει καρδιές ο μελισσοκόμος Γιώργος Καραφυλλίδης

 

Ψυχούλες μου όμορφες, κοριτσάκια μου γλυκιά ο ποιο σκληρός θάνατος σας βρήκε.
Χωρίς να έχετε ποτέ καμία απαίτηση, μόνο υποχρεώσεις. Λίγο νεράκι στον παρατεταμένο καύσωνα μόνο θέλατε.

Πως κάνουμε τα μελίσσια να χτίζουν κηρήθρες

Πως κάνουμε τα μελίσσια να χτίζουν κηρήθρες  Φίλες και φίλοι ξέρουμε όλοι την σημασία των κηρηθρών στο μελίσσι. Εκεί θα γεννηθεί ο γόνος, εκεί θα αποθηκευτούν οι τροφές, νέκταρ και γύρη, και εκεί θα περάσει τον μεγαλύτερο χρόνο της ζωής της κάθε μέλισσα του μελισσιού μας, ακόμα και οι κηφήνες. Οι μέλισσες επέλεξαν και όχι τυχαία να κάνουν εξάγωνα τα κελιά της κηρήθρας, καθώς είναι ο μόνος τύπος χτισήματος που μας δίνει τα περισσότερα κελιά πάνω σε μια επιφάνεια, και ταυτόχρονα είναι και πιο κοντά στο σχήμα του κύκλου. Π.χ αν το τρίγωνο σχήμα δίνει περισσότερα κελιά σε μια επιφάνεια και οι μέλισσες το έκαναν, δεν θα βόλευε στην ανάπτυξη του γόνου, καθώς οι μέλισσες δεν έχουν σωματότυπο που να είναι κοντά στο σχήμα του τριγώνου. Αν πάλι έκαναν οκτάγωνα ή δεκάγωνα τα κελιά ίσως βόλευε περισσότερο ως σχήμα για το σώμα τους, μα θα είχαμε πολύ λιγότερα κελιά στην επιφάνεια της κηρήθρας. Ο μαγικός αριθμός που ταιριάζει καλύτερα λοιπόν είναι το 6 = εξάγωνο κελί. Από την άλλη όμως η σύγχρονη μελισσοκομία λέει ότι ναι μεν θέλω πολλά κελιά, μα θέλω και να είναι εργατριών, ώστε αυτές να γίνουν όργανα μας και να μας φέρουν το μέλι στην κυψέλη, κι όχι κηφήνες, που θα τρώνε το μέλι και δεν θα δουλεύουν. Άσχετα με το αν είναι σωστό ή όχι αυτό σκέπτεται ο μελισσοκόμος. Γι αυτό επινόησε τα τεχνητά φύλλα κηρήθρας, ώστε να αναγκάζει τις μέλισσες να χτίζουν όσο περισσότερα εργατικά κελιά γίνεται. Αυτό επιθυμούμε τουλάχιστον... Γιατί τα κορίτσια μας πολλές φορές κάνουν του κεφαλιού τους. Δεν υπακούν στα έτσι και στα θέλω μας, και χτίζουν κηρήθρες ακανόνιστες, ίσως με πολλά κηφηνοκελιά ή και με βάσεις βασιλοκελιών. Και τότε οι μελισσοκόμοι γίνονται μπουρλότα από θυμό. Έχω ακούσει μελισσοκόμο να ισχυρίζεται πως έχει στο μελισσοκομείο του ανεπρόκοπο μελίσσι που δεν χτίζει καλά. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Μπορεί να διορθωθεί και να έχουμε το τέλειο χτίσιμο που επιθυμούμε; Πάμε να δούμε. Καταρχήν για κάθε τι σχετίζεται με την μελισσοκομία και θέλουμε να κυλήσει ομαλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι απαιτείται μια ανάλογη ισορροπία. Δυστυχώς νομίζω ότι η μέλισσα δεν έχει μακροχρόνιες βλέψεις. Βλέπει τις ανάγκες της στιγμής και πορεύεται. Πιθανόν να σκέπτεται με ορίζοντα διαρκείας μια γενεάς μελισσών υποθέτω. Για παράδειγμα αν έχει στο κεφάλι της την πιθανότητα της σμηνουργίας τότε αντιλαμβάνεται ότι θα χρειαστεί αγόρια για να ζευγαρώσουν τις νέες βασίλισσες και χτίζει κηρηθρες με πολλά κηφηνοκελιά. Και ας της μείνουν μετά αμανάτι για πολλά χρόνια αυτές οι κηρήθρες με τα κηφηνοκελιά. Δεν μπορεί να σκεφτεί πιο μακριά λοιπόν, αυτή κηφήνες θέλει τώρα; Κηφήνες θα κάνει πάει και τελείωσε. Δεν πα να δίνουμε εμείς τα καλύτερα φύλλα κηρήθρας που υπάρχουν, τίποτα δεν θα καταφέρουμε. Έτσι αν θέλουμε να χτίσει ένα μελίσσι και αυτό έχει τάση για σμηνουργία, τότε το αποτέλεσμα θα είναι αποκαρδιωτικό για τον μελισσοκόμο. Θα δει του κόσμου τα τέρατα πάνω σε μια κηρήθρα. Οι μέλισσες θα προτιμήσουν ακόμα και να κόψουν το φύλλο προκειμένου να βρουν τον χώρο εκείνο που θα τους επιτρέψει να κάνουν του κεφαλιού τους. Ένας άλλος παράγοντας είναι η νεκταροέκκριση. Χωρίς αυτήν οι μέλισσες δεν χτίζουν, όσο κι αν επιμένουμε. Γιατί βλέποντας οι μέλισσες νέκταρ να έρχεται στην κυψέλη θεωρούν ότι χρειάζονται χώρο για να το βάλουν και αρχίζουν να χτίζουν. Και επειδή είναι λαίμαργα πλάσματα από την φύση τους, ότι κάνουν το κάνουν πάντα με μια δόση υπερβολής θα έλεγα. Είναι ικανές μερικές φορές να χτίσουν ακόμα και τα καπάκια όταν τους έρθει η όρεξη... Αρκεί να τους έρθει. Φυσικά ο μελισσοκόμος μπορεί να τις κοροϊδέψει, και να τις ταΐσει σιροπάκι. Τότε πάλι αυτές θα χτίσουν. Όσο περισσότερο ταιστούν, τόσο περισσότερο θα χτίσουν. Και όσο δεν έχουν στο μυαλό τους σμηνουργίες θα χτίζουν και ομοιόμορφα. Αν τους καρφωθεί να σμηνουργήσουν όμως, τότε άστα και βράστα. Νομίζω μάλιστα ότι το μελίσσι αποφασίζει την σμηνουργία πολύ πριν εκδηλώσει τάση. Πολύ πριν αρχίσει να κάνει βασιλοκελιά δηλαδή. Πριν από αυτά κάνει τα κηφηνοκελιά και μετά θα έρθουν τα βασιλοκελια... Γι αυτό θυμόμαστε. Θέλουμε πολλές και καλοχτισμένες κηρήθρες; Τότε τις χτίζουμε είτε σε δυνατές νεκταροεκκρίσεις, είτε τροφοδοτώντας γενναία με σιρόπι, και προσοχή στην πιθανότητα το μελίσσι να θέλει να σμηνουργήσει. Αυτή είναι η ανάλογη ισορροπία που λέγαμε. Δείτε πιο κάτω... Με κάμερα στο εσωτερικό μιας κυψέλης παρακολουθούμε την ανάπτυξη ενός σμήνους και το ελεύθερο χτίσιμο των κηρηθρών του!!! Ο χρόνος που χρειάστηκε το σμήνος να φτάσει σε αυτό το επίπεδο ήταν τρεις μήνες, από όταν μπήκε ως αφεσμός μέσα στην κυψέλη δηλαδή. MELISSOCOSMOS Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του άρθρου μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνει αναφορά πως ανήκει στον Melissocosmos με ενεργό ling... google.com, pub-6072949510437281, DIRECT, f08c47fec0942fa0κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για περισσότερα
http://dlvr.it/StbNjc

Πως ενισχύουμε τα μικρά μελίσσια

Πως ενισχύουμε τα μικρά μελίσσια Αυτή την εποχή αρχίζει ο μελισσοκόμος και διακρίνει ποια μελίσσια θα αναπτυχθούν ταχύτατα και ποια θα καθυστερήσουν. Αυτά τα μικρά μελίσσια που βλέπουμε να μένουν πίσω, μπορούμε με μια σειρά από βοηθήματα να τα ενισχύσουμε, ώστε και να φτάσουν τα άλλα σε πληθυσμό και παραγωγικά να γίνουν ενόψει των νομών της ανοίξεως. Γιατί ο μελισσοκόμος ως στόχο κύριο πρέπει να έχει τις νομές της ανοίξεως, να γεμίσει τα βαρέλια του μέλι, και μετά χωρίς άγχος να δει πως μπορεί να κινηθεί και τι να πετύχει το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Το πρώτο μέλημα μας πρέπει να είναι να πάμε τα μελίσσια μας σε περιοχή με άφθονη γύρη και όσο το δυνατόν λιγότερα μελισσοκομεία. Στο τέλος του χειμώνα με αρχές της ανοίξεως πριν ακόμα τις πολλές ανθοφορίες η γύρη είναι ελάχιστη και μια περιοχή δεν μπορεί να τροφοδοτήσει πολλά μελίσσια. Αργότερα που οι ανθοφορίες θα ανοίξουν και θα ζεστάνει ο καιρός δεν έχουμε πρόβλημα για γύρη, αλλά στην αρχή υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Βασικό λοιπόν μέλημα μας η επιλογή προσήλιου, πρώιμου μέρους με άφθονη γύρη. Έτσι θα έχουμε πρώιμες γέννες και μεγάλα μελίσσια όπως και να έχει το πράγμα. Η γύρη πρέπει να έρθει σε πολύ μεγάλες ποσότητες στην κυψέλη. Η γύρη φέρει 7%  λιπίδια στην σύνθεση της, και συμβάλει στο δυνάμωμα του ανοσοποιητικού των μελισσών και στην αύξηση του γόνου φυσικά. Οι μέλισσες αποκτούν λιπόσωμα, ζουν περισσότερο και ξεπερνούν τις ασθένειες όταν τραφούν με καλής ποιότητας γύρη. Η βασίλισσα αρχίζει και γεννάει σε σπήρες κυκλικές τις οποίες επεκτείνει όσο μεγαλώνει το μελίσσι και ο πληθυσμός μπορεί να καλύψει τον γόνο. Ο μελισσοκόμος σήμερα έχει όλα εκείνα τα μέσα που χρειάζεται για να ενισχύσει το μελίσσι και να αυξήσει τις γέννες. Χρειάζεται όμως και μέτρο, και έξυπνη χρήση. Πέρα από τα όποια ποιοτικά ζυμάρια προτιμήσετε τα μελισσάκια χρειάζονται και την ντόπα τους, και όσο πιο μικρά είναι τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι αυτή, αλλά όχι σε ποσότητα, μα σε δύναμη. Εμείς παίρνουμε μικρά φορμάκια μιας χρήσης που χωράνε 130ml. Πηγαίνω στο ποτάμι και ψιλοκόβω σαμάκι (ψιλό καλάμι) το οποίο ρίξουμε μέσα στα φορμάκια ώστε να μην πνίγονται οι μέλισσες. Θέλει προσοχή αυτή η λεπτομέρεια γιατί ειδικά αυτή την εποχή δεν πρέπει να χάνεται πληθυσμός, και όταν μιλάμε για ντόπες να ξέρετε ότι οι μέλισσες πέφτουν σαν τρελές και πνίγονται. Κάνουμε λοιπόν ανα δυο ημέρες, ενισχυμένο σιρόπι 2 ζάχαρη προς 1 νερό. Αυτή η δόση τέτοια εποχή συνιστάται για να μην βάλουμε μεγάλα ποσά υγρασίας στην κυψέλη. Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που δεν τοποθετούμε ακόμα μεγάλους τροφοδότες. Φυσικά στα πρώιμα μέρη και στα νησιά έχουν ξεκινήσει προ πολλού με τροφοδότες, αλλά εγώ μιλάω για περιοχές που ακόμα έχει κρύο, που θέλουμε ενίσχυση χωρίς να προκαλέσουμε ζημιά. Κάνουμε λοιπόν ενισχυμένο σιρόπι, κάθε 2 ημέρες και μέσα ρίχνουμε εναλλάξ, βιταμίνη, nozevit, diofarm, αμινοξέα και πρωτεΐνες. Η δόση είναι ότι γράφει επάνω το κάθε σκεύασμα. Αν παω να ταΐσω 100 μελίσσια, χρειάζομαι 10 κιλά σιρόπι, με 200γρ βιταμίνη, ή 100ml nozevit ή diofarm, ή 500ml αμινοξέα. Αυτές οι ντόπες θα πρέπει να δίνονται ανα 2-3 ημέρες στα αδύναμα μελίσσια, παράλληλα με το ζυμάρι. Στα δυνατά μελίσσια αρκεί μόνο το ζυμάρι. Μετά από 4 ταίσματα σταματάμε το nozevit και το diofarm και συνεχίζουμε με βιταμίνες, πρωτεΐνες και αμινοξέα. Το κόστος είναι αμελητέο και θα φτιάξετε μελίσσια βόμβες. Θα αρχίσετε πολύ γρήγορα να βλέπετε τον γόνο να γίνεται ομοιόμορφος συμπυκνωμένος και να αυξάνει. Έτσι θα έχετε παραγωγικά διπλά και τριπλά μελίσσια την άνοιξη σχεδόν στο σύνολό τους. Στα 100 μελίσσια ο μελισσοκόμος πρέπει να κόψει τον λαιμό του να φτιάξει τα 90 20άρια μελίσσια έως το τέλος της άνοιξης προκειμένου να χτυπήσει τις νομές. Μπορεί να ακούγεται κάπως αυτό που λέω, αλλά τα μέσα πλέον υπάρχουν και δεν είναι σωστό να τα περιμένουμε όλα από τον Θεό και την τύχη, πρέπει πρωτίστως εμείς να κινηθούμε, να κάνουμε αυτό που πρέπει και μετά να απολαύσουμε το αποτέλεσμα των κόπων μας, έχοντας δυνατά μελίσσια και βαρέλια γεμάτα με μέλι. Melissocosmos Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του άρθρου μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνει αναφορά πως ανήκει στον Melissocosmos με ενεργό ling... google.com, pub-6072949510437281, DIRECT, f08c47fec0942fa0κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για περισσότερα
http://dlvr.it/StYclv

Μελισσοφάγοι πρόβλημα για τα μελίσσια

Ένα ακόμα πρόβλημα για τους μελισσοκόμους αποτελεί το πουλί Μελισσοφάγος… Σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας η ονομασία του είναι Μελισσουργός, ή Βουλγάρα. Όπως μαρτυράει και το όνομα του πουλιού, αγαπημένο του έδεσμα αποτελούν οι μελισσούλες μας. Με το μεγάλο ράμφος που διαθέτουν πιάνουν εύκολα τις μέλισσες μας, τις συνθλίβουν και ή τις τρώνε επιτόπου ή τις κουβαλούν στην φωλιά τους για να ταΐσουν τα μικρά τους. Κατά τα άλλα πρόκειται για πανέμορφα πουλιά με πολύ φανταχτερά χρώματα και μεγάλη μάλιστα ποικιλία χρωμάτων. Πολλοί μελισσοκόμοι είναι πολύ πιθανόν να τα βλέπουν κι ως κακάσχημα, με τόσες καταστροφές που προκαλούν στα μελίσσια. Πρόκειται για μεταναστευτικά πουλιά που έρχονται στη χώρα μας την άνοιξη και φεύγουν ξανά το φθινόπωρο προς νότο. Τότε κατά την διάρκεια των περασμάτων τους δηλαδή, τότε είναι που προκαλούν πολύ μεγάλες ζημιές στα μελίσσια. Αυτό γίνεται σε όλη τη χώρα αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα νησιά μας, και κυρίως στα μικρά νησιά που δεν έχουν και πολλά μελίσσια. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι απλός. Καθώς μεταναστεύουν τα πουλιά αυτά και έρχονται από πολύ μακριά, πχ από Βουλγαρία, κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της ημέρας θα φτάσουν κουρασμένα πάνω από τα νησιά του Αιγαίου. Μιλάμε για πολλά κοπάδια πουλιών καθημερινά. Εκεί αν φτάσουν σε ένα μικρό νησί, πχ στα Ψαρά είναι εξαντλημένα και πεινασμένα. Φυσικό είναι με το που θα δουν τα μελίσσια των Ψαριανών να ορμήσουν λοιπόν να χορτάσουν την πείνα τους. Έλα όμως που τα μελίσσια στα μικρά νησιά είναι λίγα, ενώ τα πουλιά αμέτρητα… Δείτε το βίντεο… Τότε πολλές φορές έρχεται η καταστροφή, τα πουλιά δεν φοβούνται τίποτα. Οι μελισσοκόμοι είναι ανήμποροι να αντιδράσουν. Υπάρχουν και ευτράπελα στην όλη κατάσταση όμως. Μερικές φορές οι μελισσοκόμοι επάνω στην απελπισία τους παίρνουν το ντουφέκι κι αρχίζουν να τουφεκάνε τους μελισσοφάγους. Τότε, κι επειδή ίσως δεν είναι και περίοδος κυνηγίου πολλοί μελισσοκόμοι συλλαμβάνονται και οδηγούνται στο δικαστήριο με την κατηγορία της παράνομης Θήρας. Έτσι χάνουν και τα αβγά και τα πασχάλια οι μελισσοκόμοι, που είναι τα θύματα και σε αυτή την περίπτωση. Για την ιστορία τα πουλιά αυτά φτιάχνουν τις φωλιές τους κοντά στα ποτάμια, στις όχθες τους, ή στα όχθες που υπάρχουν στα ποτάμια. Φτιάχνουν τρύπες μέσα στις όχθες όπου εκεί γεννούν τα αβγά τους. Τα παλιότερα τα χρόνια ο κόσμος τα έπιανε και τα έτρωγε. Οι παλιοί έπαιρναν τρίχες από την ουρά του αλόγου κι έφτιαχναν θηλιές με τις τρίχες αυτές. Έπειτα πήγαιναν και την ταίριαζαν να έρθει ίσα ίσα στην τρύπα της φωλιάς του μελισσοφάγου. Όταν το πουλί έρχονταν η όταν ήθελε να φύγει από την φωλιά του δεν έβλεπε την θηλιά γιατί ήταν από τρίχα φτιαγμένη. Ήταν όμως και δυνατή η θηλιά αφού το άλογο στην ουρά του είχε γερές τρίχες. Έτσι πιανόντουσαν τα πουλιά. Δεν είναι όμως μόνο οι Μελισσοφάγοι που πιάνουν μέλισσες… Είναι και τα χελιδόνια… Σκεφτείτε όλη μέρα να έκαναν επιδρομή πάνω από το μελισσοκομείο σας Μελισσοφάγοι και Χελιδόνια, δεν θα έμενε ούτε φτερό μέλισσας. Το ευτύχημα είναι ότι τρώνε και σφήκες, και Μπάμπουρες. Αν λοιπόν ακούσετε ποτέ πάνω από το μελισσοκομείο σας το χαρακτηριστικό Γρρρ Γρρρρρ των πουλιών να καταλάβετε ότι σας έρχονται. Τότε καλού κακού κάντε καμιά προσευχή στον Άγιο Φιλάρετο που είναι προστάτης των μελισσοκόμων. Υπέρ διαφυγής των μελισσών σας από τα πουλιά πείτε του, ξέρει αυτός…. MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του άρθρου μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνει αναφορά πως ανήκει στον Melissocosmos με ενεργό ling... google.com, pub-6072949510437281, DIRECT, f08c47fec0942fa0κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για περισσότερα
http://dlvr.it/StQjLJ