Γιατί αυτοί που έχουν πολλά μελίσσια δεν γίνεται να φτιάξουν τροφή σε κατσαρόλες.
Επίσης πρέπει να πω ότι είναι σχεδόν ασύμφορο να κάτσει κάποιος να κάνει μόνος του στερεές τροφές, καθώς συχνά το κόστος ξεπερνά τις έτοιμες μελισσοτροφές.
Παρόλα αυτά πολλοί μελισσοκόμοι θέλουν να το κάνουν μόνοι τους.
Από όσο ξέρω στο εξωτερικό οι μελισσοκόμοι που κάνουν μόνοι τους τις μελισσοτροφές τους αναλογικά είναι πολύ περισσότεροι από τους Έλληνες.
Πιθανόν επειδή οι μελισσοτροφές στο εξωτερικό είναι πολύ ακριβότερες σε σύγκριση με την Ελλάδα, αλλά από την άλλη η ζάχαρη σε αρκετές περιπτώσεις είναι ποιο οικονομική σε σχέση με την δική μας, οπότε αυτή την ψαλίδα μπαίνουν σε πειρασμό να την κλείσουν οι μελισσοκόμοι από μόνοι τους.
Γι αυτό και οι συνταγές μελισσοτροφών που φτιάχνουν είναι πάρα πολλές.
Εκτός αυτών όμως έχει και την χάρη του το να παρασκευάζει κανείς μόνος του τις μελισσοτροφές των μελισσιών του.
Όλα αυτά έρχεται να τα καλύψει το σημερινό άρθρο με μια συνταγή για παρασκευή μελισσοτροφής, αυτή που στην Ελλάδα ονομάζουμε βανίλια.
Η Ελληνική κλασική βανίλια παρασκευάζεται με βρασμό, ζάχαρη, νερό και έναν διασπαστή συνήθως ξινό, λεμόνι ή ξύδι.
Αυτά τα ξινά προκαλούν την διάσπαση των σακχάρων σε γλυκόζη και φρουκτόζη σε ένα ποσοστό περίπου 20%.
Να πω ότι στις ακριβές μελισσοτροφές αυτό το ποσοστό διάσπασης φτάνει το 96% αλλά για να επιτευχθεί χρησιμοποιείται ειδικό ένζυμο.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι η φυσική τροφή της μέλισσας είναι το μέλι που αποτελείται από, ιχνοστοιχεία, ένζυμα, βιταμίνες, φρουκτόζη και γλυκόζη.
Καμιά φορά όμως το μέλι εντός της κυψέλης τελειώνει και ο μελισσοκόμος πρέπει να δώσει μελισσοτροφή.
Η ποιότητα της μελισσοτροφής πρέπει να είναι υψηλή για να καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του σμήνους.
Έτσι το υποκατάστατο ίσως πρέπει να ομοιάζει προς το μέλι στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό αν θέλουμε να διατηρήσουμε δυνατά μελίσσια.
Πριν δυο μέρες είχα την τιμή να γνωρίσω και να συνομιλήσω για μια ολόκληρη ημέρα σχεδόν έναν μεγάλο Πορτογάλο μελισσοκόμο που ασκεί μελισσοκομία στην Αγγλία.
Μεταξύ των άλλων μου εκμυστηρεύτηκε και ένα μυστικό.
Ότι στις μελισσοτροφές του, βάζει και κρόκο αυγού σε σκόνη, και πως η ανάπτυξη του μελισσιού είναι τεράστια αν τραφεί με τέτοιο μείγμα.
Αυτό μεταφράζεται σε πρωτεΐνη να ξέρετε και φυσικά άνοδος πρωτεΐνης στην διατροφή των μελισσών σημαίνει περισσότερος γόνος.
Τον ρώτησα σε τι ποσότητα μπαίνει ο κρόκος αβγού, μα μου είπε ότι το κάνει εμπειρικά με το μάτι πλέον δεν μετράει ποσότητες.
Στο θέμα μας όμως.
Πώς να φτιάξετε το βανίλια για τις μέλισσες:
Η καλύτερη ζάχαρη που πρέπει να χρησιμοποιήσετε είναι απλά λευκή ζάχαρη από ζαχαρότευτλο. Πρέπει να ζητάτε πιστοποιητικά για τον τύπο της ζάχαρης που κάνετε μελισσοτροφές πλέον καθώς στο εμπόριο σχεδόν η μίση ποσότητα ζάχαρης που κυκλοφορεί είναι από ζαχαροκάλαμο.
Η διαφορά είναι πως αν περάσει στο μέλι σιρόπι από ζαχαροκάλαμο λογίζεται ως νοθεία και ανιχνεύεται πολύ εύκολα στο χημείο καθώς το ζαχαροκάλαμο είναι τύπος C4 ενώ το μέλι και το ζαχαρότευτλο είναι τύπος C3.
Η νομοθεσία λέει ότι μεγαλύτερη ποσότητα από ποσοστό 8% C4 στο μέλι είναι νοθεία και υπάρχει βαρύ χρηματικό πρόστιμο χιλιάδων ευρώ για τους παραβάτες.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λευκό ξύδι ή μηλόξυδο ή χυμό λεμονιού για την διάσπαση των σακχάρων όπως σας είπα.
Ωστόσο υπάρχει κάποια διαφωνία μεταξύ των μελισσοκόμων ως προς το αν αυτό είναι απαραίτητο, αφού οι μέλισσες κάνουν σχεδόν αμέσως την διάσπαση μόνες τους όταν τρώνε ζάχαρη. Η προσθήκη ξυδιού ή λεμονιού πάντως κρατάει το ζυμάρι ποιο μαλακό οπότε θα έλεγα να μπει.
Συστατικά
4 μέρη ζάχαρη (κατά βάρος)
1 μέρος νερού (κατά βάρος)
1 κουταλάκι του γλυκού λευκό ξύδι για κάθε 4 κιλά ζάχαρης
Θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής
Μίξερ - αναμικτήρας για το χτύπημα.
Βάλτε όλα τα συστατικά σε μια κατσαρόλα και βάλτε τα να θερμαίνονται σε μέτρια ένταση μέχρι να πιάσει το μείγμα τους 112C που είναι η κατάλληλη θερμοκρασία καταμελώματος.
Ασφαλώς όταν μιλάμε για βανίλια δεν νοείται να γίνει χωρίς μέτρηση της θερμοκρασίας, ούτε από ερασιτέχνη ούτε από επαγγελματία.
Βυθίζουμε το θερμόμετρο στο μείγμα δηλαδή και κοιτάζουμε πότε η θερμοκρασία θα φτάσει 112 βαθμούς.
Κάθε λάθος στην μέτρηση παραπάνω ή παρακάτω θα έχει επιπτώσεις στην ποιότητα του ζυμαριού, ενώ αν μας ξεφύγει εντελώς το πράγμα θα έχει επιπτώσεις ακόμα και στην υγεία των μελισσών.
Καθώς η ζάχαρη αρχίζει να λιώσει, το υγρό θα γίνει ημιδιαφανές.
Το σιρόπι αφρίζει όταν βράζει, γι 'αυτό βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε ένα αρκετά βαθύ δοχείο για να μην χυθεί. Επίσης, προσέξτε κλείστε την ένταση και κατεβάστε το από την φωτιά αν αρχίσει να βράζει και ξεπεράσει τους 112 βαθμούς.
Μετά από λίγο, ο αφρισμός θα σταματήσει και το σιρόπι θα αρχίσει να δένει, όλα αυτά σε θερμοκρασία 112C εννοείται αυτό.
Αφού φτάσει στο στάδιο που δεν έχει πολύ αφρό, αφαιρέστε το δοχείο από τη θερμότητα και αφήστε το να κρυώσει μέχρι να φτάσει στους 88C περίπου. Τότε θα το δείτε να αρχίζει να μοιάζει με ρευστή λευκή βανίλια.
Τότε με το μίξερ του κάνουμε ένα καλό χτύπημα, και το αφήνουμε.
Λίγο πριν κρυώσει εντελώς, χτυπήστε το ξανά καλά για να διαλύσετε τους κρυστάλλους, και να κάνετε μια τροφή που δεν θα τρίβει.
Χτυπάμε μέχρι το μείγμα να γίνει λευκό και λείο.
Η βανίλια μας είναι έτοιμη και θα μοιάζει κάπως έτσι.
Όσο είναι ακόμα χλιαρό και φυσικά μετά το τελικό χτύπημα θα το ρίξετε είτε σε φόρμες είτε σε σακουλάκια.
Μόλις κρυώσει τελείως συνήθως την επομένη ημέρα είναι έτοιμο να μπει στα μελίσσια μας.
Καταλαβαίνω ότι έχει ίσως λίγο κόπο η όλη διαδικασία.
Όμως αυτή είναι η δική μας τροφή που την κάναμε με αγάπη για τα κορίτσια μας και αυτό προσθέτει άλλη αξία στο εγχείρημα.
Όταν το μείγμα είναι χλιαρό κατά το τελευταίο χτύπημα μπορούμε να προσθέσουμε άνετα βιταμίνη σε σκόνη, προκειμένου να αυξήσουμε την διατροφική αξία και την ποιότητα της τροφής.
Αντιθέτως δεν μπορούμε να βάλουμε υγρή βιταμίνη σε αυτό το μείγμα καθώς θα χαλάσει η αναλογία υγρασίας και δεν θα δέσει στο τέλος το ζυμάρι.
Επίσης όσοι επιθυμούν μπορούν να βάλουν σκόρδο σε σκόνη, διαφορετικά να βάλουν σκελίδες σκόρδου να βράσουν μαζί με το μείγμα και αφού αυτές βράσουν και μαλακώσουν με το χτύπημα θα διαλυθούν μέσα στο ζυμάρι.
Τέλος μπορείτε στο τελευταίο χτύπημα να βάλετε ασπράδι και κρόκο αυγού σε σκόνη μέσα στο μείγμα, αλλά μετά όταν αυτό κρυώσει πρέπει να το διατηρείτε στο ψυγείο μέχρι να μπει στα μελίσσια.
Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα κάνουν αυτή την συνταγή.
Θα χαρώ πολύ αν την πετύχετε και σας αρέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου