Η κουμαριά δίνει μικρές ποσότητες γύρης λευκού χρώματος.
Αλλά μεγάλες ποσότητες νέκταρος.
Το νέκταρ μετατρέπεται σε μέλι, που όμως ίσως λόγω εποχής αυτό έχει πολλή υγρασία και είναι πολύ ρευστό.
Η κουμάρια ως νομή είναι πολύ σημαντική καθώς έχουμε ανθοφορία το φθινόπωρο και τον χειμώνα, είναι δηλαδή μια από τις λιγοστές πλούσιες ανθοφορίες του χειμώνα.
Αυτή η νομή έχει δυο όψεις.
Λόγω της μεγάλης υγρασίας μπορεί να ξινίσει αν τα μελίσσια με κακές καιρικές συνθήκες δεν μπορέσουν να ολοκληρώσουν την διαδικασία συμπύκνωσης της, και τότε υπάρχει περίπτωση να βλάψει τις μέλισσες.
Αν όλα πάνε καλά όμως τότε αποδεικνύεται πολύ ευεργετική καθώς επειδή είναι πικρή, αλλάζει το ph της χλωρίδας του εντέρου των μελισσών και αυτές δυναμώνουν πολύ.
Ως μέλι αυτό της κουμαριάς έχει χαμηλή εμπορική αξία και τις περισσότερες φορές οι μελισσοκόμοι επιλέγουν να το αφήσουν ως τροφή για τις μέλισσες ατρύγητο.
Άλλες φορές το τρυγάνε και το φτιάχνουν μαζί με άχνη ζάχαρη ζυμωτή τροφή μελισσών πράγμα που είναι εξαιρετική αφού συνδυάζει την πικράδα και τις πολύτιμες βιταμίνες του μελιού που είναι χρήσιμα για την μέλισσα σε πυκνή μορφή όμως με την βοήθεια της άχνης ζάχαρης.
Είναι φυτό που έχει ταυτόχρονα μπουμπούκια, άνθη και ώριμα φρούτα ταυτόχρονα.
Αν ο καιρός το επιτρέψει μέχρι και τον Δεκέμβριο τα μελίσσια που έχουμε κοντά στις κουμαριές κτίζουν κεριά, γεμίζουν πατώματα με μέλια (έστω και πικρά), κουβαλάνε γύρες, αυξάνουν πληθυσμό, και επεκτείνουν γόνους.
Στη χώρα μας συναντώνται δύο είδη: η Κουμαριά. (Arbutus unedo) και η Aγριοκουμαριά ή Ελαφοκουμαριά (Arbutus andrachne)
Δείτε το βίντεο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου